1-مراعات دستورزبان 2-بکار نبردن کلمات غیرمتداول ونامأنوس 3-کوتاهی جمله ها
اول:دانستن دستورزبان برای انشاء نویس ازمهمترین مطالب است.برای اینکه مثلا کسی که
محل فعل و فاعل را نداند و افعال را در زمان های بی مورد بکار برد معانی کلام را از بین برده و
چنانچه باید مقصودش مفهوم نخواهد بود.
دوم:چنانچه اشاره شد به محض اینکه خواننده به کلمات نامأنوس برخورد کرد و نتوانست معنی
جمله ها را به هم ربط دهد از قسمت زیادی از نوشته صرف نظر خواهد کرد به همین جهت تا
جایی که ممکن است از کلمات عربی یا فارسی متداول در زمان نیست باید خودداری نمود و
همچنین از تشبیهات نامتجانس ودور از فهم باید صرف نظر کرد.
سوم:کوتاهی جمله ها:درکوتاهی جمله ها منظور اینست که جملات معترضه وفعل های وصفی
زیاد بین فاعل وفعل قرار نگیرد که خواننده از یافتن فعل اصلی دچار سرگیجه شود.